نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه علوم سیاسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران

2 استادیار، گروه علوم سیاسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران

چکیده

در دوران پهلوی رابطه افقی طبقات و دولت به رابطه عمودی تغییر پیدا نمود. دولت با دستیابی به منابع مستقل از جامعه سعی در طبقه سازی و تحرکات طبقاتی نمود و بر آن شد تا برای خود پایگاه اجتماعی قدرتمندی به وجود آورد. مقاله پیش رو توصیفی تحلیلی است و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی موضوع مورد اشاره پرداخته است. دولت محمد رضا شاه سعی در کنار زدن طبقات بانفوذ و تاریخی با تأکید بر برنامه های توسعه نمود. این سیاستها در کنار اینکه برای برخی از طبقات فرصت و موقعیت های سیاسی و اقتصادی تازه ای به وجود آورد فرصت و موقعیت طبقات سنتی ایران را محدود نمود. شاه با اصلاحات ارضی؛ و کنار زدن اشراف و خوانین و به حاشیه راندن عنصر دین و کنارگذاشتن روحانیت و توسعه صنعتی به منظور کنار گذاشتن بازار سنتی از تحولات سیاسی – اجتماعی در جامعه ایران نمود و بر ان شد در میان دهقانان، روشنفکران و طبقه سرمایه داری صنعتی پایگاه قدرتمندی ایجاد کند. ولی به دلیل سیاست های متعارض توسعه نتوانست در این امر موفق عمل نماید و به مرور زمان با جابه جایی طبقات؛ خواسته های جدید تر به وجود آمد که با مبانی مشروعیت رژیم محمد رضا شاه متعارض بود و لذا همین عامل باعث سقوط این رژیم شد. این مقاله در پی ارزیابی تأثیر سیاستهای محمد رضاشاه و نقش آن بر روی طبقات اجتماعی می باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Study of the effects of Pahlavi II's development policies on social classes in Iran

نویسندگان [English]

  • Golamreza Zolfaghari 1
  • Asghar Partovi 2
  • Malek Zolghadr 2
  • Seyed Farshid Jafari Paybandi 2

1 PHD Student, Department of Political Science, Zanjan Branch, Islamic Azad University, Zanjan, Iran

2 Assistant Professor, Department of Political Science, Zanjan Branch, Islamic Azad University, Zanjan, Iran

چکیده [English]

During the Pahlavi era, the horizontal relationship between the classes and the government changed to a vertical relationship. By obtaining independent resources from society, the government tried to create classification and class movements and decided to create a strong social base for itself. The following article is descriptive-analytical and has investigated the mentioned topic using the library method. The government of Mohammad Reza Shah tried to sideline the influential and historical classes by emphasizing the development programs. These policies, in addition to creating new opportunities and political and economic situations for some classes, limited the opportunities and positions of the traditional classes of Iran. By initiating the land reforms plan, setting aside the nobles and Khans, marginalizing the element of religion and the clergy, and prioritizing industrial development, Shah tried to set aside the traditional market from political-social developments in Iranian society and decided to create a strong base among the peasants, intellectuals and the industrial capitalist class. But due to conflicting development policies, he could not succeed in this matter, and over time, with the shift of classes, newer demands arose that contradicted the legitimacy of the regime of Mohammad Reza Shah, and therefore, this factor caused the fall of this regime. This article seeks to evaluate the impact of Mohammad Reza Shah's policies and their role on social classes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Development Policies
  • Pahlavi II
  • Social-Political Developments
  • Social Classes
  • Iran
ادیبی، حسین (1358). طبقه متوسط جدید در ایران، تهران: انتشارات جامعه.
افضلی، رسول (1379). دولت مدرن در ایران، قم: انتشارات دانشگاه مفید.
آبراهامیان، یرواند (1377). ایران بین دو انقلاب، ترجمه یحیی گل محمدی، تهران: نشر نی.
آبراهامیان، یرواند (1394). مردم در سیاست ایران، پنج پژوهش موردی ترجمه بهرنگ رجبی، تهران: نشر چشمه.
بشیریه، حسین (1374). جامعه شناسی سیاسی، تهران: نشر نی.
بشیریه، حسین (1394). موانع توسعه سیاسی در ایران، تهران: انتشارات گام نو.
بشیریه، حسین (1397). زمینه های اجتماعی انقلاب ایران، ترجمه علی اردستانی، تهران: انتشارات نگاه معاصر.
جعفریان، رسول (1396). جریانها و سازمان های مذهبی- سیاسی ایران (از روی کارآمدن محمد رضا شاه تا پیروزی انقلاب اسلامی)، تهران: نشر علم.
سحابی، عزت اله (1377). میزگرد آزادی سیاسی در تاریخ ایران، تهران: روزنامه جامعه.
سوداگر، محمد رضا (1370). رشد روابط سرمایه داری و مرحله گسترش 1357-1342، تهران: نشر شعله اندیشه.
عبدی، عباس؛ گودرذی، محسن؛ تهرانیان، مجید و اسدی، علی (1395). صدایی که شنیده نشد: نگرش‌های اجتماعی-فرهنگی و توسعه‌ی نامتوازن در ایران، تهران: نشر نی.
فردوست، حسین (1381). ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ویراسته عبدالله شهبازی، جلد اول، تهران: نشر اطلاعات.
فوران، جان (1389). مقاومت شکننده تاریخ تحولات اجتماعی ایران، ترجمه احمد تدین، تهران: موسسه خدمات فرهنگی رسا.
کاتوزیان، محمد علی (1372). استبداد دموکراسی و نهضت ملی، تهران: نشر مرکز.
گارثویت، جن راف (1375). بختیاری در آئینه تاریخ، ترجمه مهراب امیری، تهران: انتشارات آنزان.
گازیوروسکی، مارک (1371). سیاست خارجی آمریکا و شاه، ترجمه جمشید زنگنه، تهران: نشر رسا.
معدل، منصور (1382). طبقه، سیاست و ایدئولوژی در انقلاب ایران، ترجمه محمد سالار کسرایی، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
مومنی، باقر (1359). مسئله ارضی و جنگ طبقاتی در ایران، تهران: انتشارات پیوند.
ولی، عباس (1380). ایران پیش از سرمایه داذی، ترجمه حسن شمس آوری، تهران: نشر مرکز.
هالیدی، فرد (1358). دیکتاتوری و توسعه سرمایه داری در ایران، ترجمه فضل اله نیک آیین، تهران: انتشارات امیرکبیر.
ه‍وگ‍لان‍د، اریک جیمز (1392). زمین و انقلاب در ایران، ترجمه فیروزه مهاجر، تهران: پردیس دانش.
Amir Arjmand, S. (1986). Iran Revolution in Comparative Perspective, World Politics.
Katouzian, H., Shahidi, H. (2008). Iran in the 21 st Century, Politics, Economics and Conflict, Rutledge.
Abrahamian, E. (2012). A History of Modern Iran, Cambridge University Press.
Keshavarzian, A. (2007). Bazaar and State in Iran, the politics of Tehran place, Cambridge University Press.
Cronin, S. (2007). Tribal politics in Iran Rural conflict and the new state, 1921-1941, Routledge.
Amir Arjomand, S. (2009). After Khomeini Iran Under his Successors. Oxford University Press.
Gheissari, A., Vali, N. (2006). Democracy in Iran, Oxford University Press.
Moaddel, M. (1998). A sociological Analyze of the Iranian Revelation (PhD) Dissertation, Department of Sociology University of wisceosim, Madison.