%0 Journal Article %T علل انقلاب 1357 در ایران و دستاوردهای چهل ساله؛ با استفاده از نظریه توسعه نامتوازن %J جامعه شناسی سیاسی انقلاب اسلامی %I صاحب امتیاز: انجمن علمی انقلاب اسلامی ایران ناشر: انتشارات نگاه راهبردی %Z 2783-5200 %A محمدی گماری, سعید %A صالحی, حمید %D 2020 %\ 08/22/2020 %V 1 %N 2 %P 95-136 %! علل انقلاب 1357 در ایران و دستاوردهای چهل ساله؛ با استفاده از نظریه توسعه نامتوازن %K انقلاب %K انقلاب 1357 ایران %K نظریه توسعه نامتوازن %K هانتینگتون %R %X با وقوع انقلاب 1357، محققان و اندیشمندان علوم اجتماعی به مطالعه در مورد دلایل وقوع این انقلاب پرداخته و درصدد برآمدند تا چارچوب­های نظری در این زمینه ارائه دهند. هر یک از چارچوب­های نظری، ضمن پذیرش وجود عوامل مختلف در وقوع انقلاب ایران بر یک عامل به عنوان عامل اصلی اشاره می­کنند. بر طبق نظریه توسعه نامتوازن، انقلاب ایران به این علت رخ داد که شاه ایران در حوزه­های اجتماعی ـ اقتصادی به نوسازی­هایی پرداخت و در نتیجه طبقات کارگر و متوسط جدید را گسترش داد اما از نوسازی در حوزه­ی سیاسی ناتوان ماند، در نتیجه شکاف عمیق میان نظام اقتصادی ـ اجتماعی توسعه یافته و نظام سیاسی توسعه نیافته چنان وسیع شد که منجر به سقوط رژیم گردید. بایندر، آبراهامیان، میلانی و زیباکلام از جمله نویسندگان معتقد به این نظریه در وقوع انقلاب ایران هستند. بررسی نظریه توسعه نامتوازن در تبیین علت وقوع انقلاب ایران مسأله­ای است که در این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از منابع و تحقیقات در دسترش، مورد پژوهش قرار گرفته است. %U https://www.psirj.ir/article_144910_275b321364fd90888d1984092c1c0477.pdf