احمد نقیب زاده(1380). درآمدی بر جامعه شناسی سیاسی، تهران: انتشارات سمت.
احمدی، سید‌محسن؛ صالحی‌نجف‌آبادی، عباس؛ و ترابی، قاسم.(۱۳۹۸). مفهوم دموکراسی و آزادی در حکومت اسلامی از دیدگاه مصباح یزدی و عبدالکریم سروش. علوم سیاسی، 15(48)، 65-82.
الیاسی، مرتضی(۱۳۹۵). نقد و بررسی تئوکراسی. اندیشه‌های حقوق عمومی، 6(9)، 23-38.
امام خمینی(1369). صحیفة نور، ج 1، تهران، انتشارات سازمان مدارک فرهنگ انقلاب اسلامی.
امام خمینی(1369). صحیفة نور، ج 21، تهران، انتشارات سازمان مدارک فرهنگ انقلاب اسلامی.
امام خمینی(1369). صحیفة نور، ج 6، تهران، انتشارات سازمان مدارک فرهنگ انقلاب اسلامی.
امیدی، مهدی(1397). ظرفیت سنجی مردمسالاری دینی برای تحقق تمدن نوین اسلامی، تمدن نوین اسلامی در آینه تقریب، 1(1)، 5-36.
آشوری، داریوش(1378). دانشنامه سیاسی، چاپ پنجم، تهران: انتشارات مروارید.
پروین، خیراله؛ افکارسرند، حمید؛ درویش، متولی میثم(1391). حکومت اصل چهارم قانون اساسی بر عموم و اطلاق سایر اصول، قوانین و مقررات، حکومت اسلامی، 17(4)، 109-132.
تسلیمی، محمدسعید(1379). جستجوی مبانی هنجاری پیرامون تلفیق تئوکراسی با دموکراسی در سیره امام خمینی (ره)، علوم انسانی، 8(1)، 25-31.
جمالزاده، ناصر؛ و حسنی‌تبار، محمد(۱۳۹۷). قدرت معنوی در انقلاب اسلامی با تأکید بر اندیشه امام خمینی(ره). پژوهشنامه انقلاب اسلامی، جلد 27، شماره 8، 1-17.
حیدری، احمد(۱۳۸۳). مردمسالاری دینی از دیدگاه شهید مطهری. حکومت اسلامی، جلد 31، شماره 9، 222-238.
خسروپناه، عبدالحسین(۱۳۸۱). یازده پرسش درباره دموکراسی. مکاتبه و اندیشه، 4(12)، 101-122.
خسروی، حسن(1398). حقوق اساسی 2، تهران: دانشگاه پیام نور.
خواجه‌سروی، غلامرضا(۱۳۹۵). بررسی مقایسه ای مردم سالاری دینی در نگاه آیت الله خامنه‌ای وآیت الله شمس الدین. پژوهش های راهبردی سیاست، 5(17)، 9-37.
دبیرنیا، علیرضا؛ طیبه، اسدآبادی(1395). حاکمیّت مردم در اندیشه سیاسی غرب و اسلام؛ «نظام دموکراتیک» و «نظام مبتنی بر شریعت مقدس در قانون اساسی ایران، پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب، 3(3)، 25-50.
دوُلف، استیون؛ پَک کو، دیدایر(2019). محدود ساختن حقوق بشر به دلایل مذهبی: بنیاد و مرزها؛ چشم‌اندازی از دادگاه حقوق بشر اروپا. حقوق‌بشر، 14(2)، 49-58.
رحیمی، غلامرضا(۱۳۹۴). بررسی تطبیقی حقوق دولت بر ملت در نظام سیاسی اسلام و نظام لیبرال دموکراسی. مطالعات انقلاب اسلامی، 12(41)، 189-210.
شجاعی‌زند، علیرضا(۱۳۹۴). رویارویی اسلام و لیبرالیسم در روی آوری به دموکراسی. راهبرد، 24(77)، 243-274.
کریمی‌والا، محمد‌رضا(۱۳۹۰). جستار اسلامی بر جوهره حاکمیت الهی در اندیشه سیاسی غرب. حکومت اسلامی، 16(59)، 89-110.
کعبی، عباس(۱۳۸۲). مردم سالاری دینی؛ جمهوریت و اسلامیت. ضمیمه خردنامه همشهری، 10(1)، 5-6.
محمدی، منوچهر(1380). مردم سالاری دینی درنظام جمهوری اسلامی یا تئودموکراسی. دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 54، 137-158.
مطهری؛ مرتضی(1389). مجموعه آثار استاد شهید مطهرى؛ج 16، تهران، انتشارات صدرا.
مطهری؛ مرتضی(1389). مجموعه آثار استاد شهید مطهرى؛ج 24، تهران، انتشارات صدرا.
ملایی‌توانی، علیرضا(۱۳۹۷). از دموکراسی به تئوکراسی: علل و فرایندهای داخلی چرخش گفتمان سیاسی از دموکراسی خواهی به حکومت دینی. تاریخ ایران، 11(2)، 171-198.
هلد، دیوید(1369). مدل‌های دموکراسی، ترجمه عباس مخبر، تهران: روشنگران.
Al-Atawneh, M. (2009). Is Saudi Arabia a theocracy? Religion and governance in contemporary Saudi Arabia. Middle Eastern Studies, 45(5), 721-737.
Cosgel, M. M., & Miceli, T. J. (2013). Theocracy (No. 2013-29).
Cunningham, F. (2005). The Conflicting Truths of Religion and Democracy. Social Philosophy Today, 21, 65-80.
Demirel, S. (1997). The compatibility of Islam, democracy and secularism. Perceptions: Journal of International Affairs, 2(2).
Diara, B., & Uroko, F. (2020). Socio-religious implications of the bond between democracy and theocracy in Nigeria. HTS Theological Studies, 76(1), 1-8.
Gaay Fortman, B. D. (2008). Theocracy, democracy and secularization: is there room for compromise?. Sociological Analysis, 2, 57-68.
Kuru, A. T. (2009). A research note on Islam, democracy, and secularism. Insight Turkey, 29-40.
Matsunaga, Y. (2007). Mohsen Kadivar, an advocate of postrevivalist Islam in Iran. British Journal of Middle Eastern Studies, 34(3), 317-329.
Mishra, S. (2008). Islam and democracy: Comparing post-9/11 representations in the US prestige press in the Turkish, Iraqi, and Iranian contexts. Journal of Communication Inquiry, 32(2), 155-178.
Nasr, S. V. R. (2005). The Rise of" Muslim Democracy". Journal of Democracy, 16(2), 13-27.
Pettit, P. (2004). Depoliticizing democracy. Ratio Juris, 17(1), 52-65.
Urbinati, N. (2010). Unpolitical democracy. Political Theory, 38(1), 65-92.
Whitty, M., & Biberman, J. (2012). Theocracy: A Continuing Challenge to Post-Modernism. How Democracy Requires a Post-Modern Attitude for the Positive Evolution of Global Society. Tamara: Journal for Critical Organization Inquiry, 10(3).
)