TY - JOUR ID - 145397 TI - مردم سالاری دینی، بدیلِ نظامهای سیاسی سکولار و بنیادگرا در ایران JO - جامعه شناسی سیاسی انقلاب اسلامی JA - PSIRJ LA - fa SN - AU - جباری ثانی, عباسعلی AU - الهامی, امیرحسین AD - دانش آموخته دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران. AD - استادیار جغرافیای سیاسی گروه جغرافیا، محیط زیست و پدافند غیرعامل، پژوهشکده امنیت داخلی، پژوهشگاه دفاع مقدس، تهران، ایران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 2 IS - 4 SP - 53 EP - 74 KW - مردم سالاری دینی KW - سکولاریسم KW - بنیادگرایی KW - اسلام KW - دموکراسی DO - N2 - مردم‌سالاری دینی به عنوان یک مفهوم بدیع در فضای سیاسی و فرهنگی جامعه ما مطرح شده و به مثابه یک فلسفه‌ سیاسی و الگوی حکومتی خاص و مستقل، در مقابل فلسفه‌های سیاسی و الگوهای حکومتی بدیل، به ویژه سکولاریسم و بنیادگرایی خود را عرضه کرده است. مدعای اصلی مردم‌سالاری دینی در ایران این است که بدون نگاه صرف مادی به اصول عرفی، انسان‌محورانه، فردگرایانه و سودانگارانه؛ می‌توان حکومتی مردمی، اما مبتنی بر ارزش‌های دینی و در چارچوب احکام الهی نیز برپا کرد. در واقع مسأله اصلی تحقیق این است که تاکنون تلاشی جدی، برای مقایسه‌ سه نوع نظام سیاسی بدیل (مردم سالاری دینی، سکولاریسم و بنیادگرایی) به منظور نشان دادن نقاط افتراق آنها از یکدیگر یا احیاناً برخی وجوه تشابه آنها صورت نگرفته است. در این مقاله برآنیم تا با استفاده از روش توصیفی-تحلیلیِ مبتنی بر استدلال منطقی، به مقایسه تطبیقی بین مردم سالاری دینی با سکولاریسم و بنیادگرایی بپردازیم تا ضمن احصاء نقاط افتراق و اشتراک آن‌ها، مولفه‌ها و شاخص‌های مردم‌سالاری دینی را نیز تبیین نماییم. UR - https://www.psirj.ir/article_145397.html L1 - https://www.psirj.ir/article_145397_889f42583ffd2fdaa1a889d75030f5cd.pdf ER -