در سالهای اخیر و به حسب وقوع برخی از اجتماعات اعتراضی شعارهایی در تمجید از حکومت رضا شاه سر داده میشود. شعارهایی که بیش از هر چیز بر عدم آگاهی دقیق جامعه ایرانی از مختصات واقعی حکومت رضا شاه و جنگ شناختی ...
بیشتر
در سالهای اخیر و به حسب وقوع برخی از اجتماعات اعتراضی شعارهایی در تمجید از حکومت رضا شاه سر داده میشود. شعارهایی که بیش از هر چیز بر عدم آگاهی دقیق جامعه ایرانی از مختصات واقعی حکومت رضا شاه و جنگ شناختی دشمن تاکید دارد. حکومتی که دوست و دشمن منصف بازگشت بدان و مشابه آن را ارتجاع میدانند. فارغ از طرح هدفمند و برنامهریزیشده اینگونه شعارها توسط برخی گروههای اپوزسیون و برانداز، نباید از تمایل بخشی از جامعه ایرانی به این حرکت ارتجاعی غفلت شود. تمایلی که بیش از هر چیز از فقدان درک و آگاهی جامعه نشات گرفته و مصداقی از موفقیت جنگ شناختی دشمن است. موضوعی که انجام پژوهشهایی دقیق درباره ماهیت حکومت رضا شاه را ضروری میسازد. بسیاری از اندیشمندان حکومتهای دیکتاتوری را با توجه به ماهیتشان به انواع مختلفی تقسیم کرده اند. بر همین مبنا سئوال اصلی پژوهش حاضر جایابی دقیق حکومت رضا شاه از این منظر است. شواهد و قرائن موجود نشان از آن دارد که حکومت دیکتاتوری رضا شاه بهرغم داشتن برخی از مشخصه های مشترک تمام دیکتاتوری ها با این حال انطباق کاملی با دیکتاتوری نظامی دارد. در این پژوهش تاریخی و توصیفی-تحلیلی تلاش شده تا با استناد به برخی اسناد جدید تاریخی بعد از بحثی نظری درباره شاخصه های حکومتهای دیکتاتوری و انواع دیکتاتوری ها، دیکتاتوری نظامی رضا شاه در ذیل سه شاخصه «همیشگی بودن جنگ و منازعه در سپهر زیست اجتماعی»، «تقدیس ارتش و قوای نظامی» و «ایجاد یک جامعه میلیتاریستی» مورد بررسی قرار گیرد.
در هزاره جدید، مقوله امنیت اجتماعی به عنوان یکی از ارکان امنیت ملی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ای همچون ایران، مورد توجه قرار گرفته است. نگارنده تحقیق حاضر بر این فرض تاکید دارد که امنیت ملی برخلاف ...
بیشتر
در هزاره جدید، مقوله امنیت اجتماعی به عنوان یکی از ارکان امنیت ملی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ای همچون ایران، مورد توجه قرار گرفته است. نگارنده تحقیق حاضر بر این فرض تاکید دارد که امنیت ملی برخلاف دیدگاه واقع گرایانه سنتی، صرفاً به معنای امنیت نظامی آن هم در سطح خارجی نیست و سطح داخلی آن در تأمین امنیت میتواند به اندازه سطح خارجیاش مهم باشد چرا که مطالعه کشورهای در حال توسعه بیانگر آن است که بیشترین تهدید امنیت ملی این کشورها ناشی از مسائل داخلی، از جمله مسائل اجتماعی و سیاسی آن ها است و ناامنی و تهدیدات اجتماعی داخلی، تقریباً موضوعی رایج در مطالعات امنیتی این کشورها محسوب میشود. نوشتار حاضر تلاش دارد با بهره گیری از دانش آینده پژوهی و به شیوه توصیفی - تحلیلی و با هدف شناخت مقوم ها و چالش های امنیت اجتماعی در جمهوری اسلامی ایران این مهم را بازکاوی نماید.